Na de bevalling in het ziekenhuis

Ik vertel je vandaag hoe ik de dagen na mijn bevalling in het ziekenhuis ervaren heb. Wat er goed ging qua begeleiding en wat ik als minder positief ervaren heb.

Allereerst even dit: hier in België is het heel normaal dat je als mama een aantal dagen in het ziekenhuis blijft na de geboorte van je kindje. Normaal blijf je 3 nachten in het ziekenhuis bij een gewone bevalling, bij mij zijn het er uiteindelijk 4 geworden.

Persoonlijk vind ik de begeleiding in het ziekenhuis belangrijk. Ik werd voor de eerste keer mama en had totaal geen idee hoe ik zo’n klein baby’tje moest verzorgen, verschonen, eten geven, enz. Ik zou het niet zien zitten hebben zelfs om onmiddellijk met Lenne naar huis te gaan, want ik voelde mij veel te onzeker. Mijn man was er allemaal veel handiger in als ik eerlijk ben & ik weet ook dat we het samen best gered hadden als we vroeger naar huis zouden gemoeten hebben, maar ik ben toch blij dat het niet hoefde.

Wat ik goed vond aan de begeleiding in het ziekenhuis is dat de vroedvrouwen eerst eens tonen hoe je een badje moet geven, jij het de volgende dag zelf mag doen onder begeleiding en het de dag erna alleen mag doen. Zo geraak je stilaan gewend aan het idee dat je dat daarna thuis helemaal alleen moet doen. Ook moest ik de eerste keer de temperatuur van het water inschatten door voelen en niet door een thermometer te gebruiken.

De vroedvrouwen stonden dag en nacht klaar voor raad en advies. Ik ben niet bij het minste op de bel gaan drukken, maar vond het toch prettig om te weten dat er mensen helemaal voor jou klaarstaan mocht het nodig zijn.

Het spoelen, dat is één van de meest fantastische dingen aan de tijd in het ziekenhuis. Een keer of 2 per dag wordt er een kruik met lauwwarm water down under uitgegoten om te spoelen en dat doet werkelijk zoveel deugd! Daarvoor een welgemeende bedankt aan alle vroedvrouwen die mij komen verzorgen zijn!

Lenne is op dag 2 uitslag beginnen krijgen op haar gezicht en haar hele lijfje. De opvolging hiervan is echt heel goed verlopen. De kinderarts werd vrijwel onmiddellijk ingeschakeld en we kregen een speciale zalf voorgeschreven waarmee we haar moesten insmeren. Ook de gynaecologen kwamen regelmatig langs, al had elke dag voor mij geen must geweest.

Een minder aspect bij mij is de begeleiding bij de borstvoeding geweest. Er werd niet genoeg aandacht besteed aan het aanleren van de technieken voor het aanleggen van Lenne. Na 3 dagen kon ik enkel borstvoeding geven al liggend op mijn zij. Al zittend of niet in bed, ik had geen idee hoe ik daar moest aan beginnen. Ik ben alsnog gestopt met het geven van borstvoeding op dag 3 omdat het gewoon echt niet ging en Lenne niet aankwam naar behoren.

De tegenstrijdigheid tussen de vroedvrouwen, dat is iets lastig. Elk heeft zijn eigen ervaringen / meningen over de dingen. Zo had ik de eerste nacht een vroedvrouw die zei dat ze me kwam wakker maken zodat Lenne aan de borst kon drinken & de dag erna een vroedvrouw die me niet kwam wekken en waarvan ik Lenne gewoon mocht laten doorslapen. Hmm, dat maakt het als nieuwbakken mama er toch niet makkelijker op vind ik. Graag wat meer consistentie op dat vlak, beste vroedvrouwen!

Dat was in grote lijnen hoe ik terugkijk op mijn tijd in het ziekenhuis. Zowel positieve herinneringen als wat negatievere dus, maar de tijd in het ziekenhuis heeft er duidelijk toe bijgedragen dat ik zekerder naar huis ging als mama.

Hoe kijk jij terug op jouw tijd in het ziekenhuis na de bevalling?

Kirsten X